W czułej historii przyjaźni Eleny i Lily w skrupulatny oraz intymny sposób Ferrante opisuje naturę kobiecości, a właściwie fenomen kobiecej wrażliwości. Tej kojarzonej z intuicją i emocjonalnością̨ – najczęściej deprecjonowaną. W „Genialnej przyjaciółce” kobieca wrażliwość́ to także dojrzewająca świadomość́ procesów społecznych zachodzących w środowisku głównych bohaterek. Dwie przyjaciółki Elena i Lila nie mogły być́ bardziej rożne od siebie. Jedna introwertyczna, konformistyczna i dążąca do celu; druga wyzywającą, dumna i nieprzewidywalna. Dorastają̨ w ubogiej dzielnicy w Neapolu w latach pięćdziesiątych. Podczas gdy Elena ma dostęp do edukacji, Lila musi w młodym wieku podjąć́ decyzje o małżeństwie. Przez całe życie obie próbują̨ przeciwstawić́ się miejscu, z którego pochodzą̨, chcą̨ żyć́ inaczej niż̇ ich matki, ciotki i kuzynki. Dla awansu społecznego przyjmują̨ radykalnie odmienne strategie. Czy można uciec od biedy? W historię kształtowania się europejskiego społeczeństwa widzianą oczami Eleny i Lily wpisane są̨ rzeczy. Te sentymentalne – porzucone lalki, pożyczone książki, niebieskie zakładki i te obiecujące lepsze nowe życie – pralka, telewizor i buty Cerullo. Modne obuwie mające spełnić́ kapitalistyczny sen o wielkich możliwościach dla każdego. Czy Elena i Lila swoją unikatową wrażliwością̨, pielęgnowaną dzięki przyjaźni, potrafią̨ uchronić́ siebie i innych od cierpienia? I co na to mężczyźni – od lat z łatwością̨ odnajdujący się w przemocowym świecie? Czy dzięki historii Eleny i Lily mogą̨ dostać́ drugą szansę? Elena Ferrante zainspirowała mnie do opowiedzenia nie tylko o emancypacji kobiet w zdominowanym przez mężczyzn świecie, ale też do osobistej próby przyjrzenia się jak kobieca inteligencja/ intuicja radzi sobie ze współczesną̨ Europą pełną kontrastów i niesprawiedliwości społecznej. Ewelina Marciniak