“Boa” to pierwszy spektakl choreograficzny w historii Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Jego głównym tematem i obszarem ruchowej eksploracji jest pożądanie, rodzaje jego manifestacji, ucieleśniania i performowania. W „Boa” choreograf Paweł Sakowicz zastanawia się nad tym, jakimi drogami pożądanie cyrkuluje w ciele; jak realizuje się poprzez przestrzenną orientację ciał; jak bywa zapośredniczane przez kulturę popularną, dyskursy i technologie oraz jakie są tego ucieleśnione konsekwencje. Przemierzając trajektorie pożądania „Boa” skupia się przede wszystkim na dwóch częściach ciała: biodrach oraz oczach, które by dotykać nie potrzebują zmysłu dotyku.