Joga to przedstawienie na podstawie autobiograficznej powieści Emmanuela Carrere’a, początkowo zamierzonej jako pogodny podręcznik medytacji, który pod wpływem wydarzeń politycznych, jakie wstrząsnęły Francją w 2015 roku i problemów osobistych, jakie wstrząsnęły życiem wewnętrznym autora –przekształca się w intymną opowieść o doświadczeniu ostrego kryzysu zdrowia psychicznego. Literatura jest dla Carrere’a miejscem, w którym się nie kłamie ani na swój temat, ani na temat innych. Opowiadając o sobie, autor kreśli także kontrowersyjnie szczere portrety przyjaciół, partnerek, znajomych,przypadkowo poznanych osób. Jakkolwiek ten pisarski gest dla niego samego jest źródłem niepokoju i stawia pytanie o to, jak dalece można w sztuce się posunąć, autor przekornie odsyła nas do pojęcia prawdy: zakorzenia swoje dzieło w geście autobiograficznym, jednocześnie bawi się fikcją, wikła nas w pytania, co wydarzyło się naprawdę, a co zostało zniekształcone w procesie literackiej transformacji. Niezależnie od tych okoliczności, doświadczony i tak precyzyjnie opisany ból jest rzeczywistością, od której trudno czytelnikowi uciec. Emmanuel to człowiek, który całe życie próbuje opanować przy pomocy medytacji natłok myśli, ochronić własną psychikę rozedrganą okresami manii i depresji, niezdiagnozowaną chorobą dwubiegunową. To człowiek, który kocha życie i który nie jest zdolny żyć.